NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
176 - (2510) حدثنا
محمد بن
المثنى ومحمد
بن بشار
(واللفظ لابن
المثنى). قالا:
حدثنا محمد بن
جعفر. أخبرنا شعبة.
سمعت قتادة
يحدث عن أنس
بن مالك؛ أن
رسول الله صلى
الله عليه وسلم
قال "إن
الأنصار كرشي
وعيبتي. وإن
الناس سيكثرون
ويقلون.
فاقبلوا من
محسنهم
واعفوا عن
مسيئهم".
{176}
Bize Muhammed b. Müsennâ
ile Muhammed b. Beşşâr rivayet ettiler. Lâfız İbni Müsennâ'nındır. (Dedilerki):
Bize Muhammed h. Ca'fer rivayet etti. (Dediki): Bize Şu'be haber verdi.
(Dediki): Katâde'yi Enes b. Mâlik'den rivayet ederken dinledim ki, Resûlullah
{Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
«Şüphe yok ki, ensâr
benim midem ve dolabımdır. Gerçekten insanlar çoğalıp azalacaklardır.
Binâenaleyh siz onların iyilik edenlerinden kabul edin! Kötülük edenlerinden
affeyleyin!» buyurmuşlar.
İzah:
Bu rivayetleri Buhari
«Kitâbu'l-Meğâzi», «Kitâbu-Menâkıbi-l-Ensâr» ve «Kitâhu't-Tefsir»'de tahric
etmiştir.
Hz. Nebi (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) gelen kadın ya Ümmü Süleym gibi bir mahremi idi, yahut
buradaki başbaşa kalmaktan murâd; herkesin göreceği bir yere çekilerek, kadının
gizli bir şeyler sormasıdır. Mutlak surette halvet değildir. Çünkü hiç kimsenin
görmediği bir yerde ecnebi bir kadınla başbaşa kalmak haramdır.
Keriş: işkembe veya
mide demektir. Kaadi İyâd: «Kuşun kursağı ne ise, insanın kerişi de odur.»
demiştir.
Aybe: İçine elbise
konan dolap ve benzeridir.
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) bu sözleriyle ensârın kendisine hususiyet ve yakınlıklarını
anlatmak istemiştir. Übbi diyorki: «Bu yakınlığı mide ile temsil etmek, onsuz
yaşanmıyacağı içindir. Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ben ensârsız
olamam, demek istemiştir.
Nebi (Sallallahu Aleyhi
ve Sellem)'in ensârın çoğalıp azalacaklarını haber vermesi mucizelerinden
biridir. Onların kötülük edenlerinin affını istemesi had icâb etmeyen
kusurlarına râcidir.
Bu hadisler ensârı
kiramın faziletlerine delildirler.